Week 6 the OK! 💉

8 juni 2019 - Piraeus, Griekenland

Zaterdag 01-06-19: We hadden vandaag om 16:00 weer met Helga afgesproken. We zijn samen met haar naar de berg  lykavittos toe gegaan, wat was dit mooi zeg! Deze berg is het hoogste punt van Athene en je hebt hier dan ook een super mooi uitzicht. Tegen 18:00 werd het ook wat drukker op de berg en later begon iedereen mooie foto's te maken van het uitzicht en de zonsondergang. We hebben hier een hapje gegeten en wat drankjes gedaan. Tegen 22:00 zijn we weer terug gegaan richting Piraeus. 

Zondag 02-06-19: Vandaag stond er een dagje strand op ons programma. We wilden eigenlijk net gaan tot de Spaanse meiden uit ons appartement vroegen of ze met ons mee konden gaan. Hier hebben we dus even op gewacht, en we zijn toen met zijn 4 naar het strand vertrokken. We kwamen hierdoor helaas wel pas tegen 15:00 aan op het strand, maar de zon is dan nog warm genoeg. We zijn later nog met zijn alle naar het plekje Glyfada vertrokken, en wilde hier nog even wat winkels in en een hapje eten. Helaas waren er maar een paar winkels open dus dat was wel even jammer. We hebben daarna lekker een hapje gegeten bij de Mac Donalds. 

Ja hoor eindelijk! Deze week staan wij op de OK! Hier heb ik echt naar uit gekeken. Ik heb hier zoveel bijzondere operaties mee mogen maken, in totaal heb ik er zelfs 23 gezien! We werden goed ontvangen op de OK, en zijn natuurlijk eerst weer een nieuw setje kleren gaan halen. Deze week was het groen, we moesten natuurlijk ook een haarkapje en een mondkapje om doen. Wij waren er helemaal klaar voor!

Maandag 03-06-19: Zara en ik begonnen samen bij het kijken naar een laproscopie van de eierstokken. Bij een laproscopie wordt er een incisie gemaakt in de onderste rand van de navel. Dan word de buik met koolstofdioxide opgeblazen en daarna wordt er een camera in geplaatst. Ook worden er verder nog 2 incisies in de zijkant van de buik gemaakt voor de verschillende instrumenten. Daarna kregen Zara en ik te horen dat we dus apart moesten gaan deze week. Dit was in eerste instantie wel jammer omdat je met elkaar nog een beetje kunt praten over wat je ziet en allemaal geleerd hebt. Dit ging nu helaas niet meer. Een van ons mocht in deze operatie kamer blijven en de ander mocht naar een knie reconstructie. Ik wilde er graag naar de knie reconstructie, omdat ik ortho heel erg leuk vind en Zara vond dit prima. Ik kwam aan bij de knie reconstructie en vond het nu al gaaf. Ze deden dit met behulp van de robot. Eerst werd er natuurlijk de verdoving geplaatst, er worden hier heel veel blokkades gezet, en er zijn weinig mensen die echt volledig onder narcose gaan. Ook deze meneer werd verdoofd via spinale anaesthesia. Hij bleef verder gewoon wakker, maar omdat meneer een beetje bleef draaien werd hij toch nog in slaap gebracht tijdens de operatie. De chirurg vroeg wat ik al had gezien en ik zij dat ik alleen een kijk operatie had gezien. Hij maakte een grapje en zei later nee als je je niet goed voelt kun je even ergens gaan zitten. (Dit was natuurlijk niet nodig, want ik wilde er boven op staan) Ik kreeg uitleg over wat ze precies gingen doen en hoe de robot in zijn werk gaat. Ook mocht ik achter de patiënt zijn hoofd staan dus ik kon alles erg goed zien. Eerst werd de gehele knie open en bloot gelegd. Het is trouwens een ongeveer 2/3 uur durende operatie met veel gezaag en getimmer. Ze noemen de orthopeden hier dan ook kunstenaren. Met de robot is vooraf dus een schatting gemaakt met hoe precies alles geplaatst word in de knie. Ze mogen hier nog een 0.2 vanaf wijken maar meer dan dat ook niet zegt Alex mij. Dit is degene die de robot bestuurd (hij noemt zichzelf de specialist want dat vind hij sexy klinken haha) Hij vertelt echt stap voor stap wat ze aan het doen zijn en ik heb echt genoten van deze operatie. Nu hadden Zara en ik elkaar natuurlijk wel veel te vertellen aan het eind van onze dagen. Toen we terug waren in het appartement ben ik nog even lekker op het dak gaan zonnen en heb ik verder gewerkt aan mijn opdrachten voor school.

Dinsdag 04-06-19: Dag 2 op de OK! Ik kon niet wachten. Vandaag begon mijn dag met 2 kijk operaties van de knie. Deze duurde beiden ongeveer maar 15/20 min. Bij een kijkoperatie aan de knie (artroscopie) brengt de orthopedisch chirurg via een klein sneetje een buisje met een minicamera in de knie. Op een scherm kan hij in de knie kijken. Via een tweede sneetje wordt er vloeistof in de knie gespoten. Hierdoor zet het gewricht iets uit en is er ruimte voor de behandeling. Er werd meniscusletsel bij de kijkoperatie gevonden, en dit werd ook direct behandeld. De kijkoperatie gebeurde onder algehele verdoving. Maar Costas die ik al kende van de spoed vertelde mij dat dat eigenlijk helemaal niet nodig was, maar dat mevrouw erg bang was. Het was erg fijn dat Costas even bleef staan want hij vertelde me waar we allemaal langs kwamen met de camera, dit is namelijk heel moeilijk te zijn ook al ken je alle anatomie. Hierdoor wist ik dus ook bij de tweede kijk operatie hoe dit precies verliep, en ook hier was er wat met de meniscus. Maar deze was helemaal afgescheurd en de chirurg kon dit niet meer herstellen. Hij schraapte al het loszittende weefsel eruit. Ik mocht gelijk door naar het volgende en ja hoor niet zomaar een! Ik mocht naar de een open hart operatie waarbij ze de aortaklep gingen vervangen doormiddel van een mechanische klep! Zo gaaf was dit echt once in a lifetime! Het was stil in de kamer en er was totale focus vanaf het open maken van het hart. Dit duurde dan ook wel tijdje.Tijdens de ingreep werd het hart tijdelijk stilgelegd en werd mevrouw op een hart-longmachine aangesloten die de ademhaling en bloedcirculatie overnam. Ook het been van mevrouw lag helemaal open om zo een goede ader te kunnen gebruiken voor nieuwe verbindingen. Het was een lange maar zeer leerzame operatie! Hierna mocht ik weer gelijk door, geen tijd voor pauze vandaag. Er kwam een meneer binnen met een bloeding in zijn buik. Het was dan ook erg druk in de kamer en ik bleef staan waar ik niet in de weg liep. Iemand in de kamer vertelde mij wat er allemaal gebeurde en het was toch wel een hele ervaring om dit mee te maken! De bloeding was al redelijk snel gestopt en dicht geschroeid. Oké, door naar de laatste van vandaag. Ik mocht naar nog een grote operatie komen kijken! Omdat alex (de specialist) het was opgevallen dat ik dit zo leuk vond, kwam hij me opzoeken. Ik mocht mee kijken naar een reconstructie van de hand, weer doormiddel van de robot. Tijdens de operatie zag ik elke spier en pees gewoon helemaal liggen. Alex vertelde me elke stap die er gemaakt werd en gaf mij antwoorden op al mijn vragen. En dat waren er natuurlijk veel. Zo dinsdag is voorbij na iets langer gebleven te zijn. Wat een dag! Thuis heb ik weer even op het dak gelegen en verder hebben we lekker rustig aan gedaan. 

Woensdag 05-06-19: Vandaag begon mijn dag met het verwijderen van een blaastumor bij een man van eind 60. De tumor was erg groot en het koste dan ook best wat moeite om deze eruit te halen. Het is erg fijn dat iedere arts je vertelt wat er aan de hand is en je ook echt betrekt bij de operatie. Operatie nummer 2 van vandaag, het was een kindje dat geboren is met een open ruggetje en nu voor de tweede operatie naar het Metropolitan ziekenhuis kwam. Ik moest toch even slikken toen ik het kindje zo op de operatie tafel zag liggen. De operatie is goed verlopen en was erg interessant en leerzaam om te zien. Ook de chirurgen lieten mij er weer bovenop staan dus ik kon precies zien wat ze deden. Na deze operatie mocht ik naar een vrouw met een borst tumor. Deze werd ook in zijn geheel verwijderd. Heel interessant hoe de borst er van binnen helemaal uitziet. Ik mocht door naar de kamer ernaast waar ze op het punt stonden om een eierstok te verwijderen bij een vrouw van eind 30. Daarna stond ik net even 2 minuutjes stil om een slokje te drinken en kwam Maria (een scrub nurse) vragen of ik zo kon komen naar kamer 3. Dit was omdat er een Nederlandse meneer lag die geen Engels sprak. Dus ik moest even wat dingen vertalen. Ik kwam aan en meneer was zo opgelucht dat er iemand Nederlands sprak. Hij gaf later aan er een beter gevoel over te hebben en zich eindelijk wat gerustgesteld voelde. Ik vertelde meneer precies welke stappen ze namen. Ook kreeg hij namelijk spinale anaesthesia. Dit doen ze hier maar weinig, vertellen wat ze gaan doen. Ze doen het eigenlijk gewoon maar dat is ook net wat de mensen hier gewend zijn. Ook meneer werd later helemaal in slaap gebracht. Meneer kreeg een heup operatie en met pinnen moest het bot op de juiste plek blijven. Er werd gewerkt met de xray en veel straling. Maar ik wilde dit nu natuurlijk ook wel erg graag zien. Ik vroeg of ik mocht blijven, ik zie hem dat ik niet in de weg zou staan. De chirurg twijfelde even omdat het erg druk is in de kamer en ik me nu dus zou moeten gaan omkleden maar uiteindelijk ging hij akkoord. Deze operatie was zo gaaf! En ik kreeg toch ook weer alle uitleg bij elke stap die er genomen werd. Het was vooral een erg bloederige operatie. En we gaan door! Ik mocht naar een meneer waarbij ze een picc line gingen plaatsen. de stappen waren als volgt Als eerste de plaatsing van de centrale infuuslijn onder schone (steriele) omstandigheden. Daarna verdoven ze de ader ter hoogte van de binnenkant van de elle boog. Ze plaatsen de katheter met behulp van een echo. Ze prikken het bloedvat aan. En plaatsen een zogenaamde voerdraad. En als laatste plaatsen ze de definitieve katheter. Mijn laatste operatie van vandaag was het maken van een stoma. Dit was leuk om te zien omdat je wel telkens bezig bent met soma zorg in Nederland. Maar eigenlijk nooit hebt gezien hoe deze gemaakt word. De dag is weer om en wat vliegt de tijd hier toch voorbij! We moesten om 16:30 bij een normaal ziekenhuis zijn, en zouden hier een rondleiding krijgen. Uiteindelijk bleek het een ziekenhuis te zijn voor veteranen en mensen die veel geld hadden. Dus toch helaas nog niet echt een indruk gehad van hoe het er in een normaal ziekenhuis aan toe gaat. We zijn daarna met alle Spaanse meiden nog even Monastiraki in gelopen. En hebben toen thuis lekker sushi besteld!

Donderdag 06-06-19: Vandaag is alweer onze laatste dag op de OK. Wat is dit balen zeg! Ik mocht weer naar de robot en deze keer was het voor een totale heup operatie! Dit was zo gaaf! Ik vind ortho echt erg leuk. De chirurg zei kijk, hij brak toen het been en draaide het been helemaal rond. Dit was echt heel apart! Op een gegeven moment vroeg alex wil je voelen in de heup. Waarop ik natuurlijk zij jaaaaaa! Dit had hij niet verwacht en de andere chirurg was er niet super blij mee. Omdat dit allemaal weer even tijd kost. Ik moest nu mijn handen/armen gaan wassen steriele handschoenen aan en een steriel schort om, allemaal om even te voelen. Nou dat was het waard, mijn hele hand paste in de heup en alex vertelde mij precies waar ik nu aan voelde. Na deze operatie mocht ik gelijk door naar een spine operatie! Hier durfde ik niet veel te zeggen, de chirurg was erg gefocust omdat deze operatie erg gevaarlijk is. Hij zat met zijn vergroot glas erboven op! Wel mocht ik ook even een kijkje nemen door het vergrootlas en later heeft hij me alles uitgelegd over de operatie en waar ik allemaal naar heb zitten kijken. Gelukkig is de operatie goed verlopen. Ik mocht door naar het verwijderen van de schildklier (totale strumectomie). Dit was weer een hele nieuwe ervaring. Ik vond dit ook wel weer erg gaaf. En ook hier was totale focus. Ik kreeg hier de uitleg van de anesthesist omdat de arts dit niet kon geven op het moment. Later in de zelfde kamer mocht ik kijken bij een whipple operatie. het verwijderen van de afvleesklierkop! Nou mijn dag kon natuurlijk al niet meer stuk. De insneden van de buik verliep onder de ribboog langs beide kanten van de buik. De alvleesklier- of pancreaskop werden samen met de twaalfvingerige darm of duodenum, de galweg en de galblaas weggenomen. Op het einde van de ingreep moesten de pancreasrest, de lever met galweg en de maag terug met de dunne darm worden verbonden. Dat doen ze door de pancreasrest op de maag of de dunne darm in te hechten. Iets verderop op de dunne darm wordt de galweg ingehecht en tenslotte weer wat verderop de maagrand. Er werden meerdere drains achter gelaten om het wond vocht te laten afvloeien. Weer een ervaring rijker! Hierna heb ik nog mee gekeken bij het repareren van de navelbreuk bij een kindje, deze operatie verliep erg snel en was eigenlijk klaar om 13:40. Om 14:00 zijn Zara en ik eigenlijk klaar. Maar we werden toch nog even doorgestuurd naar het verwijderen van de galblaas bij een vrouw. We vonden het nu erg lastig om eerder weg te gaan ook omdat we al erg veel uitleg hadden gekregen van de anesthesist. Maar beiden hadden we een lange dag achter de rug. We zijn nog even gebleven tot dat hij de galblaas had los gemaakt. En zijn toen vertrokken. We zijn nog even op het strand gaan liggen en daarna helemaal gaar naar huis gegaan. We hebben een lekkere rustige avond gehad. Vanaf nu hebben wij vakantie!

Vrijdag 07-06-19: Vandaag was het weer tijd voor een dagje strand! We zijn deze keer vroeg vertrokken en zijn bij Akanthus een soort Beach house gaan liggen. Het strand was hier mooi en de lig bedjes waren ook wel een keer fijn om te hebben. Tegen de avond hebben we lekker wat gegeten. En ben ik nog een drankje gaan doen met de Spaanse meiden. Daarna nog wat serie gekeken en lekker gaan slapen. Zaterdag krijgen we bezoek uit Nederland! Dus hier hebben we ook wel even zin in. 

We hebben er een superleuke en leerzame week opzitten! 

Tot volgende week.

Liefs Jasmin!

Foto’s

2 Reacties

  1. Amanda de Kluis:
    8 juni 2019
    Nou Jas, dat was een super heftige week. Goed om te horen dat jullie het zo naar je zin hebben. Nu even genieten van je vakantie! X mam
  2. Oma Corry:
    8 juni 2019
    Jasmin. En. Jelle. Fijne. Vakantie. Liefs. Opa oma. Xx